yawm wahed faqat...

Nog maar een dagje... en dan zit m'n Jordaanse avontuur er al weer op...

De tijd is omgevlogen, ik kan me niet voorstellen dat ik al twee maanden weg ben uit Nederland. Om eerlijk te zijn mis ik Nederland niet, maar wel m'n lieve familie en vrienden...

Als ik de verhalen hoor over het weer, word ik alleen maar meer verdrietig...volgens mij hoor ik in een warm land thuis! Want al was het de afgelopen maanden af en toe nog zo heet hier, ik vind het heerlijk!! Overigens heeft Amman een redelijk klimaat, niet zo heet als Aqaba en de Dode Zee. Amman ligt vrij hoog en de stad is gebouwd op heuvels. Het Hill Side Hotel waar ik logeer, ligt op een van de hoogste heuvels en 's avonds is het vaak frisjes door het windje dat hier altijd waait. Jabal Amman is meer beschut en daar is het 's avonds vaak aangenamer.

Gisterenochtend was het final exam. Tot onze verrassing was het examen korter en makkelijker dan het midterm exam. Het examen bestond ook weer uit reading, listening, dictation en een schriftelijk deel. Het lezen ging niet goed :-(... Eigen schuld dikke bult, want ik had het laatste hoofdstuk uit het boek niet goed voorbereid (weekendje Petra-Aqaba, dan weet je 't wel..) en uitgerekend van dit hoofdstuk moesten we voorlezen. Tot overmaat van ramp moest ik ook nog uit Ashar's boek lezen, die allerlei dingen tussen de tekst had geschreven zodat ik niet alle harakat (klinkertekens voor de uitspraak) goed kon lezen. Ik heb me tegen dr. Awni maar verontschuldigd for my poor reading... "Don't worry..." he said.
De rest van het examen ging gelukkig vlotjes. Na het examen afscheid genomen van Malak (ya Angel), Lisa, Ashar en nog een aantal medestudenten. De meeste blijven trouwens voor het volgende semester. How lucky they are!!

Gisterenavond zou ik uit gaan eten met Nidal, maar zoals gewoonlijk ging het feest niet door, want hij was nog in Aqaba om een groep Nederlanders die met de ferry uit Egypte zijn gekomen op te wachten en naar Amman te brengen.
De Italiaanse clan had gisterenavond een feestje georganiseerd, compleet met zelfgemaakte pizza's en pastasalade, en Jibrail, Ingrid en ik waren ook uitgenodigd. Erg gezellig!! Valeria en Irena huren een appartement iets verder op "mijn" heuvel en vanaf hun appartement op de bovenste verdieping heb je een prachtig uitzicht over Amman. Dit was tevens de laatste avond dat ik Jibrail zou zien, want hij is vanmorgen voor een weekje naar Israel vertrokken. We hebben geen afscheid genomen maar gewoon gezegd "see you next time" want, sentimenteel als ik ben, dat zou voor mij te moeilijk zijn. Ik had 't al zo moeilijk toen Vincenzo wegging...

Vanmorgen heb ik mijn certificaat opgehaald and I have an A!! Ik heb 92 punten gehaald van de 100 punten die je maiximaal kunt krijgen, niet slecht dus!!
Alleen spreek ik nog steeds geen Arabisch... Met de studenten onder elkaar spreken we eigenlijk alleen Engels, verder spreekt bijna iedereen hier Engels en zelfs als je iemand in het Arabisch aanspreekt antwoorden ze soms in het Engels!! Met de taxichauffeurs spreek ik vaak "Arabisch" (op mijn manier dan...), ik kan zelfs de weg naar m'n hotel in het Arabisch uitleggen, hahahaha! "Ila foundouq Hill Side, min fadlik." "Ween hehtha el foundouq, tarafien?" " Enna arif...amama el mustasjfaa Malik Hussein, fy tila'a ala Ali, blablabla..." Verder vinden ze ons Fuss-ha very funny, maar ze vinden het ook geweldig dat je de moeite neemt hun taal te leren...
Natuurlijk ligt het ook aan mezelf, ik moet zelf ook meer oefenen. Dat zal thuis wel lastig worden. Gamal: voortaan alleen Fuss-ha tijdens de RPM: "kaifa halouka al yawm?", hahahaha!!

Nadat Nidal vanmiddag de groep in mijn hotel heeft gedropt zijn we samen gaan lunchen. Ik heb 'm bijna drie weken niet gezien. Als hij in Amman was, was ik in Wadi Rum of Aqaba en andersom... Morgen komt ie nog gedag zeggen, maar dat moet ik altijd maar afwachten...

Verder belde Buthaina vanavond of ik toch nog maar even naar Aqaba kwam, want dat zou zo leuk zijn... En ook Sarri belde: why don't you come here tomorrow?? Nou ben ik er gek genoeg voor, maar ik doe het toch maar niet... Ruim 350 km. op en neer in 1 dag, niet zo'n strak plan... Ik vlieg namelijk om 4.30 uur zaterdagmorgen en moet dus al om 1.45 weg uit het hotel (dat wordt weer 'n kort nachtje... maar ach, ik ben er inmiddels aan gewend ;-) ).

Thusbah ala kheir ya lieverds, ik kom er aan...